Terapia tańcem to uznana metoda leczenia, uznana przez psychologów i psychoterapeutów, przez nich zalecana. Dlaczego taniec? Jest to bardzo naturalna dla człowieka forma ruchu, którą może uprawiać każdy, w każdym wieku. Granica tego, co nazywamy tańcem, jest bardzo płynna, nie jest to zdefiniowane, chodzi o wyrażenie siebie i swoich emocji za pomocą ruchu w rytm muzyki. Komu może się przydać taka terapia? Przede wszystkim należy zaznaczyć, że terapia tańcem wyciąga z nas skrywane emocje. Więc będzie służyć osobom, które mają problem z wyrażaniem tego, co myślą, które często mają poczucie, że same nie wiedzą, czego chcą, i chciałyby być prowadzone za rączkę przez życie, jednocześnie odczuwają z tego powodu dyskomfort. Taniec uczy rozpoznawania emocji, początkowo w podstawowym wymiarze, pokazuje, że one istnieją, potem uczy je wyrażać i akceptować, nawet jeśli są negatywne, jeśli się ich wstydzimy, boimy, nie wiemy, do czego zaprowadzą, co z nimi zrobić. Często osoby uczęszczające na terapię tańcem mają problem z nazwaniem uczuć, których doświadczają, a taniec pozwala uwolnić te emocje. Inna grupa osób, którym na pewno taka terapia przyniesie korzyści, to osoby cierpiące na zaburzenia odżywiania. Takie osoby mają z reguły zaburzony obraz swojej osoby, uważają, że są grube, albo że grube są niektóre części ich ciała. Przez tę formę ruchu uczą się postrzegać te części ciała jako część ich osoby, nieodzowną, pełniącą ważne funkcje, sprawną i przydatną. Uczą się też posługiwać ciałem jako takim, gdzie można nauczyć się sprawności ogólno ruchowej i ogólnego rozeznania w tym, co potrafi i może zrobić nasze ciało. Terapia taka adresowana jest też do osób mających problem z fizycznością, z zaakceptowaniem fizycznej bliskości drugiego człowieka. Taniec uczy tego, uczy akceptacji drugiego człowieka, jego bliskości, dotyku, uczy reakcji na to, pokazuje jak się cieszyć z tego kontaktu, jaki mamy z drugim człowiekiem i jego ciałem w tańcu.

Dodane przez autora do tego wpisu