Taniec jest dla człowieka czynnością tak naturalną, jak oddychanie i chodzenie. Podobnie jak śpiew, towarzyszył cywilizacji od zawsze. Ludzie w pierwszych społecznościach nie tylko chodzili, wszyscy też tańczyli, nie tylko mówili, wszyscy też śpiewali. W dzisiejszych czasach wszystkie te techniki wykorzystywane są, aby pomóc ludziom w ułożeniu sobie życia, w poradzeniu sobie z trudnymi emocjami. Mówienie, opowiadanie jest podstawą psychoterapii. Opowiadamy o emocjach, o wydarzeniach. Ale są też emocje, których nie sposób wyrazić. Takie emocje pomoże oswoić arteterapia. Czyli, mówiąc po polsku terapia sztuką. Jaką sztuką? Wiele jest jej odmian. Na przykład może to być rysunek.

Malarstwo, rysowanie, technika to sprawa drugorzędna. Chodzi o wyrażenie na papierze tego, co siedzi gdzieś głęboko ukryte w nas, czego nazwać nie możemy. Ta technika bardzo często stosowana jest w przypadku dzieci, ofiar przemocy.

Daje im się kartkę i kredki i na podstawie powstałych rysunków szuka tropów, które mogłyby pomóc w rozwiązaniu ich problemów, w dotarciu do prawdy o nich samych. Inna metoda to terapia śpiewem. Z reguły naucza się jej na specjalnych warsztatach. To samo ma miejsce w przypadku tańca. Taniec to sprawa naturalna, ale nie ćwiczona, nie praktykowana przez współczesnego człowieka. Więc zapomniana. Nie umiemy już wyrażać siebie w tańcu. Dlatego potrzebujemy, aby ktoś przynajmniej w początkowej fazie przygody z tańcem podał nam rękę i poprowadził przez meandry tańca i przez jego tajemnice. A warto przejść tę drogę. Poznanie siebie poprzez taniec jest wspaniałą metodą na radzenie sobie z emocjami, z naszymi prywatnymi dramatami, które przeżywamy mocna, ale czasami nawet nie umiemy nazwać. Terapia tańcem wspomaga proces zdrowienia z wielu chorób, na przykład z uzależnień, jest też metodą pomocniczą przy leczeniu na przykład zaburzeń odżywiania czy w terapii rodzin alkoholików i ich samych. Na pewno warto spróbować tej przyjemnej terapii.

Dodane przez autora do tego wpisu